Więzi między różnymi tradycjami kościelnymi są tlenem misji i ewangelizacji – powiedział arcybiskup Canterbury Justin Welby podczas spotkania z delegacją Ewangelickiego Kościoła Niemiec (EKD) w Leicester, odbywającego się w ramach regularnych konsultacji Kościoła Anglii i EKD. Obydwa Kościoły łączy gościnność eucharystyczna, którą ustanowiono na mocy Deklaracji z Miśni w 1991 roku.
Prymas Całej Anglii i honorowy zwierzchnik Wspólnoty Anglikańskiej podkreślił, że dzięki współpracy różnych tradycji Kościoły mogą wypełnić swoją misję i głosić Ewangelię. – Ekumenizm nie jest czymś, do czego można się dopasować, ponieważ jest to interesujące zajęcie. Ekumenizm jest tlenem misji i ewangelizacji – zaznaczył abp Justin Welby.
Abp Welby wygłosił inaugurujące przemówienie zatytułowane „Żeglując po nieznanych wodach”, w których opisał ewangelicko-anglikańskie relacje, podkreślając, jak bardzo ekumeniczna podróż była zaskakująca dla wszystkich partnerów dialogu. Arcybiskupowi wtórował luterański biskup Friedrich Weber, stwierdzając, że współpraca EKD i Kościoła Anglii jest przykładem udanego dialogu.
Tegoroczne spotkanie anglikanów i ewangelików odbywa się pod hasłem obchodzonego przez EKD Roku Reformacji i Tolerancji w związku z trwającą Dekadą Lutra, przygotowującą do obchodów 500-lecia Reformacji.
Historia kontaktów EKD i Kościoła Anglii wpisana jest w dramat podzielonej Europy. Rozmowy niemieckich ewangelików z anglikanami trwały już od dawna i były szczególnie ważne w czasach III Rzeszy. Zimna wojna i podział niemieckiego państwa utrudniły pogłębianie wzajemnej wspólnoty. 18 marca 1988 roku międzykościelna komisja teologiczna Kościoła Anglii i Kościołów ewangelickich w NRD i RFN zakończyła prace nad dokumentem, zwanym Deklaracją z Miśni. Została ona podpisana na ołtarzu Opactwa Westminster 29 stycznia 1991 r.
Dalej idąca wspólnota ewangelików i anglikanów w postaci pełnej komunii funkcjonuje w ramach Ugody z Porvoo między Kościołem Anglii, Kościołem w Walii i Kościołem Irlandii oraz skandynawskimi i niektórymi nadbałtyckimi Kościołami luterańskimi. Deklaracja z Miśni oficjalnie potwierdziła praktykowaną od dawna gościnność eucharystyczną, jednak ze względu na różne rozumienie urzędu duchownego nie wprowadziła pełnej wspólnoty (komunii). Związane jest to m.in. z tym, że w ramach EKD działają trzy Kościoły ewangelickie – luterańskie, reformowane i unijne, które różnią się w niektórych aspektach, dotyczących rozumienia urzędu oraz Kościoła.
Na zdjęciu: Opactwo Westminsterskie