Wiele słów Lutra przeszło do historii, wiele z nich inspirowało i wciąż dają wielu do myślenia – wielkiego i tego małego, codziennego. Czytaj również cytaty na Facebooku.
Wierzący w Chrystusa są prawdziwymi królami – nie mają wprawdzie złotej korony na głowie, ani nie dzierżą w ręku berła, nie noszą złocistych szat, ale są panami nad śmiercią i diabłem, piekłem i całym nieszczęściem. Dla nich hańba jest chwałą, a piekło królestwem niebieskim, śmierć życiem, a diabeł strachem na wróble. Są panami nad tym wszystkim, ponieważ należą do Boga, który jest ich ukochanym Ojcem i Przyjacielem, u którego znajdują wszystkie skarby tak, że wszystkie przeciwności zmieniają się w błogosławieństwo – hańba w wielką chwalę, piekło w królestwo, grzech w sprawiedliwość, a głód i pragnienie w pełnię.
Zmartwychwstanie Chrystusa i nasze związane są ze sobą, więcej, to jedno i to samo zmartwychwstanie! Kto przyznaje, że Chrystus powstał z martwych, ten w żaden sposób nie może twierdzić, że i my mielibyśmy nie powstać z martwych. Nigdy nie chciałem o zmartwychwstaniu myśleć inaczej niż, że wydarzyło się ono właśnie dla mnie.
Kto przyjmuje Sakrament Ołtarza ten pokazuje Chrystusowi wdzięczność za Jego cierpienie i łaskę. Dlatego też w strapieniach naszych, nawet jeśli daleka jest pociecha, powinniśmy przyjmować ten Sakrament jak najczęściej, aby tak oddać chwałę Panu Jezusowi Chrystusowi. To On chciał zachować pośród ludu Nowego Przymierza pamięć o swoim cierpieniu i śmierci, abyśmy przyjmując Sakrament dziękowali Mu za odkupienie, którym nas wybawił nie z Egiptu, czy Morza Czerwonego, ale od grzechów, śmierci, szatana, piekła, Bożego gniewu i wszelkiej nędzy.
Podsumowując: jesteśmy niczym, ale Chrystus jest wszystkim. Jeśli odwróci od nas swoją twarz, to przepadniemy, a szatan zatriumfuje, nawet jeśli bylibyśmy świętym Piotrem i Pawłem na raz.
Widzimy zatem w Wyznaniu Wiary, jak Bóg daje nam całego siebie ze wszystkimi swoimi darami i mocą – Ojciec daje nam całe stworzenie, Chrystus całe dzieło swoje, a Duch Święty wszystkie swoje dary.
Wiara jest największym nabożeństwem
Chrześcijanin nie staje się chrześcijaninem przez swoje uczynki, ale przez Chrystusa.
Żaden człowiek nie powinien u kresu życia pogrążać się w zwątpieniu i myśleć, że umiera samotnie, ale powinien być pewny, że po przyjęciu Sakramentu Ołtarza patrzą na niego oczy samego Boga Ojca i Chrystusa, następnie aniołów i wszystkich chrześcijan w niebie. — at Kościół Świętej Trójcy w Warszawie.